Mijn allerliefste Noa is overleden…….
Lieve Noa,
op 22 april kwam je weer bij me terug, ik was zo intens gelukkig,
eindelijk had ik mijn roedel weer compleet en wat heb ik er van genoten…..en dan
Dan moet ik je, voor mij, toch totaal onverwachts alweer laten gaan.
Het was soms echt wel pittig, 3 honden, maar wat vond ik het toch heerlijk jullie drietjes om me heen te hebben.
Toen je net bij me kwam ontdekten we dat je kanker had, ben je hieraan geopereerd en na een herstel van enkele weken was je weer goed opgeknapt.
Toch bleef er onderhuids steeds wat sluimeren wat bij jou zorgde voor wat ongemak.
Woensdagochtend belde ik weer de dierenarts voor je en werd door ons beide, zonder het echt te zeggen, de eigenlijk verboden vraag gesteld,
hoelang gaan we nog door…..
Was nu niet het punt gekomen waarop we moeten zeggen, de koek is bijna op.
Noa’s ongemakken worden meer en ook steeds pijnlijker.
Gistermiddag is Patty van Dier&Arts Boxmeer naar ons toegekomen en ben je thuis in mijn armen ingeslapen.
Gebroken, intens verdrietig en verdoofd is hoe ik me voel.
Djoytje was er bij en deed ondertussen rustig een dutje, Suus hadden we apart gezet en toen we haar erbij lieten heeft zij je helemaal besnuffeld.
Daarna hebben we je naar Dierenuitvaart-centrum Venray gebracht, waar we een “fijn”, maar oh zo moeilijk afscheid van je hadden.
Je lag er mooi bij als of je sliep en zo weer wakker zou worden.
We zijn meegelopen tot de oven en moesten je toen achterlaten, maar lieve Noa’tje, we hebben op je gewacht, je moest van mij hoe dan ook mee naar huis!
Dus toen wij gisteren thuis kwamen, hadden we ook jou bij ons en was je weer thuis. 
Lieve Noa’tje,
Jij grote vetkees, jij prachtige onbezonnen lompe lobbes, jij trouw lief meisje
Noa, jouw mooie naam hebben we gekozen omdat het “troost” betekent.
In jouw laatste uren likte je de tranen van mijn gezicht en trooste jij mij.
Jij was puur, oh zo lief, zachtaardig en lomp tegelijk.
Mijn meisje, godverdomme wat mis ik je toch……
Noa
16 – 09 – 2012
07 – 09 – 2023